Wat een bijzondere tijd om deze stap te maken!
Begin november ging Els de Back met pensioen en volgde ik haar op als directeur-bestuurder van Clup Welzijn. Met als belangrijkste opdracht om het werk voort te zetten, zowel op straat als in de wijk, dichtbij de mensen.
Wat een bijzondere tijd om deze stap te maken! Eind maart, tijdens de eerste lockdown, werd via een videogesprek met de Raad van Toezicht de procedure voor mijn aanstelling afgerond. Op dat moment hadden we toch niet kunnen bedenken dat deze coronaperiode zo lang zou duren.
Zolang dat we het afscheid van Els niet zo feestelijk konden vieren als we ons hadden voorgesteld. En ook de eerste contacten in mijn nieuwe functie kon ik niet leggen op de manier zoals ik dat graag had gewild. Hoewel we bewust hadden gekozen voor een organische overgang van Els naar mij, werd het op deze manier wel een hele stille gebeurtenis...
Ondertussen moesten we alle zeilen bijzetten om ervoor te zorgen dat ons werk, passend binnen de maatregelen, door kon gaan.Want juist nu was en is dat nodig! Deze coronaperiode zorgt voor veel mensen voor problemen, of maakt dat bestaande problemen groter worden, zoals stress thuis, spanning op het werk, overlast op straat, gevoelens van eenzaamheid, of financiële problemen. Als organisatie voor sociaal werk zijn we ons hiervan terdege bewust en kan en mag je van ons verwachten dat we helpen om deze negatieve effecten te verkleinen en te voorkomen. Dit vraagt van onze medewerkers om creatief te zijn en vooral te doen wat er wél kan. Daarnaast zorgt het ook voor dilemma's. Je wilt immers mensen helpen en daarvoor is sociaal contact nodig én je wilt helpen met het voorkomen van de verspreiding van het virus en daarvoor is juist het vermijden van sociaal contact nodig. Ook weten we hoe belangrijk ontmoeting is voor mensen, dus hoe kunnen we ervoor zorgen dat ontmoetingsactiviteiten mogelijk blijven in de anderhalve meter maatschappij?
Dit doet een groot beroep op de eigen verantwoordelijkheid en het inschattingsvermogen van onze collega’s om de juiste afweging te maken. ‘Doen wat nodig is’ blijft het motto. Inmiddels zijn we verder en zie ik dat we met z'n allen het werk naar omstandigheden goed oppakken en nieuwe manieren vinden om in contact te blijven met de mensen in de stad, onze samenwerkingspartners en met elkaar. Met elkaar maken we er wat van!